Erasmus in Leuven: “Waarom vraagt u dat?”

“Omdat ik hoop op zulke antwoorden als dat van U”, antwoord ik als in het Erasmushuis van de KU Leuven een hoogleraar psychologie zijn lof op Erasmus onderbreekt met de vraag waarom ik hem en zijn collega eigenlijk vraag naar Erasmus. “Erasmus verdient grote bewondering, hij was kritisch maar open en opbouwend, menselijk en vreedzaam, oplossingsgericht en bemiddelend, kortom een waar toonbeeld voor wat we in het hedendaagse Europa ons wensen”. Wat kan ik daar nog aan toevoegen?

Voor een aantal geschiedenisstudenten is Erasmus te nieuw: “Hij is toch van na 1500? Dat hebben wij nog niet gehad”, maar gelukkig houdt een studente de eer van de opleiding hoog en koppelt verleden en heden. En verder leer ik dat Erasmus controversieel was en dat het Erasmushuis vooral een prettige bibliotheek heeft om te studeren, die studenten van allerlei opleidingen aantrekt.

Codewisseling

Via Erasmuskenners Marijke Crab en met name Raf Van Rooy ben ik uitgenodigd om ‘s middags mee te gaan op de Erasmiaanse stadwandeling ter afsluiting van de cross-disciplinary workshop over Latin-Greek code-switching in early modernity. Codewisseling: dat gaat niet over veranderende gedragscodes (zoals de introductie van tafelmanieren door Erasmus, die indruk maakte op veel van mijn respondenten), maar – zoals ik het begreep – bijvoorbeeld dat Erasmus ook een Griekse titel meegaf aan zijn Laus Stultitiae (Lof der Zotheid): Moriae Encomium, wat dan ook weer leuk is omdat hij het boek opdraagt aan Thomas More, die evenwel geen zot is.

Raf heeft mij al aangekondigd als ‘Erasmusjager’. Niet 21e-eeuws, maar wel indrukwekkend is het om in de bibliotheek een authentieke brief van de hand van Erasmus – manu propria – en eerste uitgaven van verscheidene werken vast te houden. Wel hedendaags Leuvens is dat een beeldje van hem omringd is door fietsen; ik ben kennelijk niet de enige die Erasmus en fietsen een logisch combinatie vindt. Onder het lopen leer ik weer bij over Erasmus, Latijn en Belgische fietssnelwegen. De wandeling eindigt bij het drietalencollege – collegium trilingue -, dat Erasmus stichtte, maar waar hij niet lang bleef omdat hij inderdaad controversieel was: men vond hem te vrijzinnig.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *