Ondanks de wegwijzers was het nog even zoeken naar het Collège Érasme in Straatsburg, ook op internet overigens, want tot mijn verrassing lijken Franse scholen geen eigen website te hebben. Toen ik vanmiddag bij het collège kwam aanfietsen, begon net de middagpauze van 12 tot 14. Ik sprak met een tiental leerlingen, die heel vriendelijk en belangstellend waren, ook naar mijn fietstocht helemaal uit Nederland, maar die zeiden nooit gehoord te hebben waarom de school naar Erasmus heet of wie dat was; “een artiest misschien?”. In de pauze hadden ze beschikking over hun telefoon, die een en ander kon verduidelijken, nog voor ik dat als oudleerling van het Rotterdamse “Collège Érasme” dat kon doen.
Dat de leerlingen nooit over Erasmus gehoord hadden, leek een docent onmogelijk, want die komt wel degelijk langs in de lessen, maar “ze kunnen tenslotte niet alles onthouden”. Deze docent wist dan ook wel wie Erasmus was, maar de meesten van zijn collega’s die ik sprak, kwamen niet verder dan hun leerlingen. Jammer, want juist in Straatsburg bij een Collectivité européenne zou de naam Erasmus meer kunnen zijn dan enkel een naam.
‘s Middags was ik in het Historisch museum van Straatsburg en daar bleken ze meteen bij het begin al Erasmus wel te kennen; zijn bezoek aan de stad is het hoogtepunt van het begin van de zestiende eeuw en zijn lof op de Straatsburgse wetgeving komt bij latere uitleg verder aan de orde.
Overigens ontdekte ik, dat vanuit Straatsburg er een heel frequente buslijn G met eindbestemming Rotterdam is, dus als je niet wilt fietsen, kan dat misschien ook.
